Teorija racionalnog izbora ukratko kaže da su ljudi racionalni
i da odluke donose na osnovu troška i dobiti određenog (ne)činjenja, odnosno da
će nešto učiniti ukoliko dobit prevazailazi troškove. Takođe, mnogi
interpretiraju racionalnog čoveka kao usko sebičnog i tvrde da je altruistično
delanje neracionalno ili iracionalno.
Pretpostavlja se da (Little, 1991: 44) racionalni
pojedinac meri korisnost svakog od oblika delovanja i da preferira opcije koje
će doneti rezultate sa većom korisnosti za njega (racionalni pojedinci žele da
maksimizuju korist za sebe), kao i da su moguće promene preferencija i odnosa
korisnosi za pojedince. Takođe, pitanje je šta su ciljevi ljudskog delovanja,
odnosno koje to koristi žele racionalni pojedinci da ostvare, pa ciljevi mogu
biti – novac (prihodi), slobodno vreme, obrazovanje i sl.
